به گزارش مشرق، داستان تکراری حق پخش میان فدراسیون فوتبال و صدا و سیما در لیگ چهاردهم ادامه دارد و این بار نیز رقم مورد نظر دو طرف با هم فاصله زیادی دارد، فاصله‌ای از زمین تا آسمان.
علی کفاشیان رئیس فدراسیون فوتبال بود که بحث حق پخش در فصل جدید را با رقم 160 میلیارد تومان کلید زد و در ادامه مهدی تاج رئیس سازمان لیگ همین رقم را بر زبان آورد. در آخرین نشست هیئت رئیسه سازمان لیگ اما امیر عابدینی از الگوی سالی 60 میلیون دلار معادل 180 میلیارد تومان صحبت کرد با این حال این ارقام در مقابل آنچه صدا و سیمایی‌ها برای حق پخش تلویزیونی در نظر گرفتند فاصله‌ای نجومی دارد.
آخرین پیشنهاد صدا و سیما که اصولا یک کلام هم هستند برای قراردادی سه ساله در سال اول 22 میلیارد، سال دوم 24 میلیارد و سال سوم 26 میلیارد است. رقمی که به هیچ وجه رضایت کفاشیان و مسئولان سازمان لیگ را جلب نکرد و رئیس فدراسیون فوتبال با این رقم اعلام مخالفت کرد. در واقع نرمش و انعطاف اهالی فوتبال در هفته نخست مقابل اهالی سیما که به پخش مستقیم مسابقات منتهی شد سودی نداشت و اکنون مدیریت فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ یا باید همان فرمول تکراری تهدید به راه ندادن دوربین ها به ورزشگاه را در پیش بگیرند یا آنکه فرمول جایگزینی پیدا کنند.
تهدید به جلوگیری از پخش مسابقات، راه ندادن دوربین یا یافتن شبکه‌های برون مرزی به عنوان آلترناتیو، در گذشته ناکارآمدی خود را نشان داده و حتی اگر این بار هم به کار گرفته شود مدت زیادی بازدهی نخواهد داشت شاید به همین دلیل است که شنیده می‌شود فدراسیونی‌ها به دنبال فرمول جایگزین رفته و رقمی را که بسیار پایین‌تر از 160 یا 180 میلیارد تومان است، پیشنهاد کرده و البته این شرط را در آن گنجانده که در طول سال دوم و سوم هر بار مبلغ قرارداد 20 درصد رشد داشته باشد.
اکنون بسته‌های پیشنهادی، روی میز است. کفاشیان و تاج آماده مقاومت می‌شوند و شاید حتی از نهادی عالی‌تر به این مقاومت تشویق شوند اما صدا و سیما بارها نشان داده که در رویارویی حتی با بحران هایی چون راه ندادن دوربین منش صبر و انتظار تا تسلیم شدن حریف را انتخاب می‌کند. با آنکه فدراسیون از 160 میلیاردش بیشتر از آنچه بتوان تصور کرد عقب نشینی کرده اما باید دید در دوئل بر سر قرارداد سه سال جدید سرانجام اهالی فوتبال حرفشان به کرسی می‌نشیند یا اینکه در نهایت یکبار دیگر مانند همیشه از در تسلیم و تن دادن به بسته پیشنهادی اهالی جعبه جادویی درمی‌آیند.
علی کفاشیان رئیس فدراسیون فوتبال بود که بحث حق پخش در فصل جدید را با رقم 160 میلیارد تومان کلید زد و در ادامه مهدی تاج رئیس سازمان لیگ همین رقم را بر زبان آورد. در آخرین نشست هیئت رئیسه سازمان لیگ اما امیر عابدینی از الگوی سالی 60 میلیون دلار معادل 180 میلیارد تومان صحبت کرد با این حال این ارقام در مقابل آنچه صدا و سیمایی‌ها برای حق پخش تلویزیونی در نظر گرفتند فاصله‌ای نجومی دارد.
آخرین پیشنهاد صدا و سیما که اصولا یک کلام هم هستند برای قراردادی سه ساله در سال اول 22 میلیارد، سال دوم 24 میلیارد و سال سوم 26 میلیارد است. رقمی که به هیچ وجه رضایت کفاشیان و مسئولان سازمان لیگ را جلب نکرد و رئیس فدراسیون فوتبال با این رقم اعلام مخالفت کرد. در واقع نرمش و انعطاف اهالی فوتبال در هفته نخست مقابل اهالی سیما که به پخش مستقیم مسابقات منتهی شد سودی نداشت و اکنون مدیریت فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ یا باید همان فرمول تکراری تهدید به راه ندادن دوربین ها به ورزشگاه را در پیش بگیرند یا آنکه فرمول جایگزینی پیدا کنند.
تهدید به جلوگیری از پخش مسابقات، راه ندادن دوربین یا یافتن شبکه‌های برون مرزی به عنوان آلترناتیو، در گذشته ناکارآمدی خود را نشان داده و حتی اگر این بار هم به کار گرفته شود مدت زیادی بازدهی نخواهد داشت شاید به همین دلیل است که شنیده می‌شود فدراسیونی‌ها به دنبال فرمول جایگزین رفته و رقمی را که بسیار پایین‌تر از 160 یا 180 میلیارد تومان است، پیشنهاد کرده و البته این شرط را در آن گنجانده که در طول سال دوم و سوم هر بار مبلغ قرارداد 20 درصد رشد داشته باشد.
اکنون بسته‌های پیشنهادی، روی میز است. کفاشیان و تاج آماده مقاومت می‌شوند و شاید حتی از نهادی عالی‌تر به این مقاومت تشویق شوند اما صدا و سیما بارها نشان داده که در رویارویی حتی با بحران هایی چون راه ندادن دوربین منش صبر و انتظار تا تسلیم شدن حریف را انتخاب می‌کند. با آنکه فدراسیون از 160 میلیاردش بیشتر از آنچه بتوان تصور کرد عقب نشینی کرده اما باید دید در دوئل بر سر قرارداد سه سال جدید سرانجام اهالی فوتبال حرفشان به کرسی می‌نشیند یا اینکه در نهایت یکبار دیگر مانند همیشه از در تسلیم و تن دادن به بسته پیشنهادی اهالی جعبه جادویی درمی‌آیند.
